Αλλεργική Ρινίτιδα και Ρινοεπιπεφυκίτιδα
Η αλλεργική ρινίτιδα είναι μια κατάσταση που προκαλεί κυρίως συμπτώματα από τη μύτη όπως φτέρνισμα, βουλωμένη μύτη ή ρινική καταρροή, φαγούρα στη μύτη, βήχα και μερικές φορές συμπτώματα από τα μάτια (ερυθρότητα, φαγούρα, καθαρή έκκριση) και φαγούρα στον ουρανίσκο. Μπορεί να επηρεάσει τον ύπνο, τις δραστηριότητες και να προκαλέσει κόπωση, εκνευρισμό ή ακόμη και προβλήματα στην απόδοση στο σχολείο. Ενδέχεται να συγχέεται με το κοινό κρυολόγημα, τις διογκωμένες αμυγδαλές και το άσθμα, τα οποία μπορεί να συνυπάρχουν. Η αλλεργική ρινίτιδα συχνά αγνοείται ή υποδιαγιγνώσκεται.
Δεδομένα από τη Διεθνή Μελέτη για το Άσθμα και τις Αλλεργίες στην Παιδική Ηλικία (ISAAC), η οποία περιλαμβάνει δεδομένα από πάνω από 300 χώρες παγκοσμίως, έδειξαν ότι η αλλεργική ρινίτιδα ξεκινά συχνά από την πρώιμη παιδική ηλικία, με επικράτηση άνω του 5% στην ηλικία των 3 ετών, 8,5% στα 6-7 έτη, και φτάνοντας το 14,6% στα 13-14 έτη.
Η αλλεργική ρινίτιδα προκαλείται από αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος με απελευθέρωση ισταμίνης έναντι σωματιδίων που σε άλλους ανθρώπους δεν προκαλούν συμπτώματα, ενώ σε αλλεργικά άτομα γίνονται εκλυτικοί παράγοντες των συμπτωμάτων (αλλεργιογόνα). Τα κύρια αλλεργιογόνα είναι: ακάρεα της οικιακής σκόνης, γύρη δέντρων και χόρτων, μούχλα, ζιζάνια και επιθήλια από γάτες και σκύλους. Ανάλογα με την αιτία, το παιδί σας μπορεί να έχει εποχικά ή ολόχρονα συμπτώματα. Υπάρχει επίσης μη αλλεργική ρινίτιδα με παρόμοια συμπτώματα.
Η πρωτοβουλία «Αλλεργική Ρινίτιδα και η Επίδρασή της στο Άσθμα» (ARIA) ξεκίνησε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας το 1999 (δημοσιεύθηκε το 2001). Η ARIΑ επαναταξινόμησε την αλλεργική ρινίτιδα σε ήπια/μέτρια-σοβαρή και διαλείπουσα/επίμονη. Αυτή η ταξινόμηση αντανακλά καλύτερα τις ανάγκες των ασθενών και υπογραμμίζει τη στενή σχέση μεταξύ ρινίτιδας και άσθματος.
Οι περισσότεροι ασθενείς με άσθμα (τόσο αλλεργικό όσο και μη αλλεργικό) έχουν επίσης ρινίτιδα, ενώ το 10% έως 40% των ασθενών με αλλεργική ρινίτιδα παρουσιάζουν συνοσηρότητα με άσθμα.
Η διάγνωση βασίζεται σε αναλυτικό ιστορικό με αξιολόγηση της ποιότητας ζωής. Αυτό συμπληρώνεται με δερματικές δοκιμασίες νυγμού, οι οποίες δείχνουν σε ποια αλλεργιογόνα είναι ευαισθητοποιημένο το παιδί σας.
Στη συνέχεια, θα λάβετε ένα πλάνο αντιμετώπισης που περιλαμβάνει:
- Μέτρα αποφυγής συγκεκριμένα για τον εκλυτικό παράγοντα
- Φαρμακευτική αγωγή
Σε περιπτώσεις ανεπαρκούς ανταπόκρισης στα παραπάνω, θα συζητήσουμε την έναρξη ανοσοθεραπείας (απευαισθητοποίησης) για το αλλεργιογόνο που προκαλεί τα συμπτώματα. Η ανοσοθεραπεία θα είναι εξατομικευμένη για το παιδί σας και θα καλύπτει τους εκλυτικούς παράγοντες των συμπτωμάτων του. Είναι μια ασφαλής θεραπεία που εφαρμόζεται εδώ και δεκαετίες. Είναι η μόνη θεραπεία που τροποποιεί την πορεία της αλλεργίας. Η μορφή της (υπογλώσσια ή υποδόρια) θα συζητηθεί μαζί σας και η απόφαση θα είναι κοινή, ανάλογα με τις ανάγκες και προτιμήσεις σας. Απαιτεί δέσμευση, καθώς συνήθως διαρκεί 3-5 χρόνια για μακροχρόνια αποτελέσματα και απαιτεί τακτικές επισκέψεις για την αξιολόγηση της ανταπόκρισης.
Η ανοσοθεραπεία σε παιδιά με εποχική ρινίτιδα μειώνει την εξέλιξη σε άσθμα, με αποτέλεσμα που διατηρείται για 10 χρόνια. Επίσης, η ανοσοθεραπεία μπορεί να αποτρέψει την εμφάνιση νέων ευαισθητοποιήσεων.
Βιβλιογραφία:
- BSACI guideline for the diagnosis and management of allergic and non-allergic rhinitis (Revised Edition 2017; First edition 2007)
- EAACI Guidelines on Allergen Immunotherapy: Allergic rhinoconjunctivitis, 2017.
- Allergic Rhinitis and its Impact on Asthma (ARIA): Achievements in 10 years and future needs
